Sivas’ın Zara ilçesine 70 kilometre uzaklıktaki Beypınar köyünde 220 dönüm alanda üretilen doğal kaynak tuzları, Türkiye’nin dört bir yanına gönderiliyor. Özellikle tansiyon hastaları tarafından tercih edilen bu tuzlar, bin bir zahmetle üretiliyor. Ancak yıllardır tuz üretimi yapan işletme sahibi Muharrem Yılmaz, işçi bulmakta büyük zorluk yaşadıklarını belirtti.
Yılmaz, asgari ücretin üzerinde ücret, üç öğün yemek ve konaklama gibi imkanlar sunmalarına rağmen işçi bulmakta zorlandıklarını söyledi. Küresel ısınma, tuzlada üretim miktarını da olumsuz etkiliyor.
Tuz üretiminin tamamen güneş ısısına bağlı olduğunu belirten Yılmaz, iklim değişiklikleri nedeni ve mevsimlerin değişmesiyle birlikte tuz miktarının da azaldığını ifade etti. Bir zamanlar bin 500 ton tuz üretebilen tuzlada, şu anda sadece 300 ton civarında tuz üretebiliyor.
“Her sene tonajlar düşüyor”
Küresel ısınma dolayısıyla her sene üretimde düşüş yaşandığını ifade eden tuzla işlemecisi Muharrem Yılmaz, “ En büyük sıkıntımız işçi bulamıyoruz. Sezonluk olduğu için işçi yok. Eskiden biz işçi sıkıntısı çekmiyorduk. İşçi buraya gelirse asgari ücretin üstünde ücret alır. Üç öğün yemeğini yiyor, yatacağı yeri biz veriyoruz, banyosu, televizyonunu ve buzdolabını veriyoruz. 8 saat çalıştırıyoruz. Buna rağmen işçi sıkıntısı çekiyoruz. 220 dönüm alanda tuz üretiyoruz. Yaklaşık 150 havuz var. Dinlenme ve imalat havuzları ayrı. Tuz tamamen güneş ısısıyla elde ediliyor. Ne kadar çok güneş varsa o kadar çabuk tuza dönüşüyor. Yıllar geçtikçe mevsimler değişiyor. Her sene tonajlar düşüyor. Bin 500 tonla başladık, 300 tonlara kadar geriledik. Bu da küresel ısınmadan dolayı. Tuz hem Dünyada hem Türkiye’de çok olan bir şey. Tuzlar keşfedilmeden önce tuzu olan zengindi. Altın değerindeydi. Tuzlar keşfedilince, çoğaldıkça değeri de düşüyor. Kirli tuzlar hayvanlara gidiyor” dedi.
